|
liber
IV caput I
- [1]
diem ferme circa medium, cum iam flagrantia solis caleretur, in
pago quodam apud notos ac familiares latronibus senes
devertimus. [2] sic enim primus aditus et sermo prolixus et
oscula mutua quamvis asino sentire praestabant. [3] nam et
rebus eos quibusdam dorso meo depromptis munerabantur et
secretis gannitibus quod essent latrocinio partae videbantur
indicare. [4] iamque nos omni sarcina levatos in pratum
proximum passim libero pastui tradidere. nec me cum asino vel
equo meo compascuus coetus attinere potuit adhuc insolitum
alioquin prandere faenum, [5] sed plane pone stabulum
prospectum hortulum iam fame perditus fidenter invado, et
quamvis crudis holeribus, adfatim tamen ventrem sagino. deosque
comprecatus omnes cuncta prospectabam loca, sicubi forte
conterminis in hortulis candens repperirem rosarium. [6] nam et
ipsa solitudo iam mihi bonam fiduciam tribuebat, si devius et
frutectis absconditus sumpto remedio de iumenti quadripedis
incurvo gradu rursum erectus in hominem inspectante nullo
resurgerem.
|
|