|
liber
IV caput V
-
[1]
sed tam bellum consilium meum praevertit sors deterrima.
namque ille alius asinus divinato et antecapto meo cogitatu
statim se mentita lassitudine cum rebus totis offudit [2]
iacensque in <modum> mortui non fustibus, non stimulis
ac ne cauda et auribus cruribusque undique versum elevatis
temptavit exsurgere, [3] quoad tandem postumae spei fatigati
secumque conlocuti, ne tam diu mortuo, immo vero lapideo asino
servientes fugam morarentur, [4] sarcinis eius mihi equoque
distributis destricto gladio poplites eius totos amputant ac
paululum a via retractum per altissimum praeceps in vallem
proximam etiam nunc spirantem praecipitant. [5] tunc ego
miseri commilitonis fortunam cogitans statui iam dolis
abiectis et fraudibus asinum me bonae frugi dominis exhibere.
[6] nam et secum eos animadverteram conloquentes, quod
in proximo nobis esset habenda mansio et totius viae finis
quieta eorumque esset sedes illa et habitatio. [7] clementi
denique transmisso clivulo pervenimus ad locum destinatum, ubi
rebus totis exsolutis atque intus conditis iam pondere
liberatus lassitudinem vice lavacri pulvereis volutatibus
digerebam.
|
|