|
|
liber
IV caput VI
-
[1]
res ac tempus ipsum locorum speluncaeque illius, quam latrones
inhabitabant, descriptionem exponere flagitat. [2] nam et meum
simul periclitabor ingenium et faxo vos quoque, an mente etiam
sensuque fuerim asinus, sedulo sentiatis.
mons
horridus silvestribusque frondibus umbrosus et in primis altus
fuit. [3] huius per obliqua devexa, qua saxis asperrimis et ob
id inaccessis cingitur, convalles lacunosae cavaeque nimium
spinetis aggeratae et quaqua versus repositae naturalem
tutelam praebentes ambiebant. [4] de summo vertice fons
affluens bullis ingentibus scaturribat perque prona delapsus
evomebat undas argenteas iamque rivulis pluribus dispersus ac
valles illas agminibus stagnantibus inrigans in modum stipati
maris vel ignavi fluminis cuncta cohibebat. [5] insurgit
speluncae, qua margines montanae desinunt, turris ardua.
caulae firmae solidis cratibus, ovili stabulationi commodae,
porrectis undique lateribus ante fores exigui tramitis vice
structi parietis attenduntur. [6] ea tu bono, certe meo
periculo latronum dixeris atria. nec iuxta quicquam quam parva
casula cannulis temere contecta, qua speculatores e numero
latronum, ut postea comperi, sorte ducti noctibus excubabant.
|
|