|
liber
IV caput XI
-
[1]
tunc nos in ancipiti periculo constituti vel opprimendi nostri
vel deserendi socii remedium e re nata validum eo volente
comminiscimur. [2] antesignani nostri partem, qua manus umerum
subit, ictu per articulum medium temperato prorsus abscidimus,
atque ibi bracchio relicto, multis laciniis offulto vulnere,
ne stillae sanguinis vestigium proderent, ceterum Lamachum
raptim reportamus. [3] ac dum trepidi religionis urguemur
gravi tumultu et instantis periculi metu terremur ad fugam [4]
nec vel sequi propere vel remanere tuto potest vir sublimis
animi virtutisque praecipuus, multis nos adfatibus multisque
precibus querens adhortatur per dexteram Martis, per fidem
sacramenti, bonum commilitonem cruciatu simul et captivitate
liberaremus. [5] cur enim manui, quae rapere et iugulare sola
posset, fortem latronem supervivere? sat se beatum qui manu
socia volens occumberet. [6] cumque nulli nostrum spontale
parricidium suadens persuadere posset, manu reliqua sumptum
gladium suum diuque deosculatum per medium pectus ictu
fortissimo transadigit. [7] tunc nos magnanimi ducis vigore
venerato corpus reliquum veste lintea diligenter convolutum
mari celandum commisimus. et nunc iacet noster Lamachus
elemento toto sepultus.
|
|