|
liber
IV caput XIV
-
[1]
nec ille tam clarus tamque splendidus publicae voluptatis
apparatus Invidiae noxios effugit oculos. [2] nam diutina
captivitate fatigatae simul et aestiva flagrantia maceratae,
pigra etiam sessione languidae, repentina correptae
pestilentia paene ad nullum redivere numerum. [3] passim per
plateas plurimas cerneres iacere semivivorum corporum ferina
naufragia. tunc vulgus ignobile, quos inculta pauperies sine
dilectu ciborum tenuato ventri cogit sordentia supplementa et
dapes gratuitas conquirere, passim iacentes epulas accurrunt.
[4] tunc e re nata subtile consilium ego iste Babulus
tale comminiscimur. [5] unam, quae ceteris sarcina corporis
praevalebat, quasi cibo parandam portamus ad nostrum
receptaculum, eiusque probe nudatum carnibus corium servatis
sollerter totis unguibus, ipso etiam bestiae capite adusque
confinium cervicis solido relicto tergus omne rasura studiosa
tenuamus et minuto cinere perspersum soli siccandum tradimus.
[7] ac dum caelestis vaporis flammis examurgatur, nos interdum
pulpis eius valenter saginantes sic instanti militiae
disponimus sacramentum, [8] ut unus e numero nostro, non qui
corporis adeo sed animi robore ceteris antistaret, atque is in
primis voluntarius, pelle illa contectus ursae subiret
effigiem domumque Democharis inlatus per opportuna noctis
silentia nobis ianuae faciles praestaret aditus.
|
|