|
|
liber
IV caput XVI
-
[1]
sciscitati nomen cuiusdam Nicanoris, qui genere Thracio
proditus ius amicitiae summum cum illo Demochare colebat,
litteras adfingimus, ut venationis suae primitias bonus amicus
videretur ornando muneri dedicasse. [2] iamque provecta
vespera abusi praesidio tenebrarum Thrasyleonis caveam
Demochari cum litteris illis adulterinis offerimus. [3] qui
miratus bestiae magnitudinem suique contubernalis opportuna
liberalitate laetatus iubet nobis protinus gaudii sui gerulis
decem aureos, ut ipse habebat, e suis loculis adnumerari.
[4] tunc, ut novitas consuevit ad repentinas visiones
animos hominum pellere, multi numero mirabundi bestiam
confluebant, quorum satis callenter curiosos aspectus
Thrasyleon noster impetu minaci frequenter inhibebat. [5]
consonaque civium voce satis felix ac beatus Demochares ille
saepe celebratus, quod post tantam cladem ferarum novo
proventu quoquo modo fortunae resisteret, iubet novalibus suis
confestim bestiam [iret iubet] summa cum diligentia reportari.
sed suscipiens ego:
|
|