|
|
liber
IV caput XXIII
-
[1]
tandem itaque asinali verecundia ductus, aegerrime tamen
digrediens rivulo proximo sitim lenio.
[2] nec mora,
cum latrones ultra anxii atque solliciti remeant nullam quidem
prorsus sarcinam vel omnino licet vilem laciniam ferentes, sed
tantum gladiis <totis>, totis manibus, [3] immo
factionis suae cunctis viribus <munitam> unicam virginem
filo liberalem et, ut matronatus eius indicabat, summatem
regionis, puellam mehercules et asino tali concupiscendam,
maerentem et crines cum veste sua lacerantem advehebant. [4]
eam simul intra speluncam verbisque quae dolebat minora
facientes sic adloquuntur: «tu quidem salutis et
pudicitiae secura brevem patientiam nostro compendio tribue,
quos ad istam sectam paupertatis necessitas adegit. [5]
parentes autem tui de tanto suarum divitiarum cumulo, quamquam
satis cupidi, tamen sine mora parabunt scilicet idoneam sui
sanguinis redemptionem.»
|
|