|
|
liber
IV caput XXX
-
[1]
«en rerum naturae prisca parens, en elementorum origo
initialis, en orbis totius alma Venus, quae cum mortali puella
partiario maiestatis honore tractor et nomen meum caelo
conditum terrenis sordibus profanatur! [2] nimirum communi
numinis piamento vicariae venerationis incertum sustinebo et
imaginem meam circumferet puella moritura. [3] frustra me
pastor ille, cuius iustitiam fidemque magnus comprobavit
Iuppiter, ob eximiam speciem tantis praetulit deabus. sed non
adeo gaudens ista, quaecumque est, meos honores usurpabit: iam
faxo huius etiam ipsius inlicitae formonsitatis
paeniteat.»
[4] et vocat confestim puerum suum
pinnatum illum et satis temerarium, qui malis suis moribus
contempta disciplina publica, flammis et sagittis armatus, per
alienas domos nocte discurrens et omnium matrimonia corrumpens
impune committit tanta flagitia et nihil prorsus boni facit.
[5] hunc, quamquam genuina licentia procacem, verbis quoque
insuper stimulat et perducit ad illam civitatem et Psychen -
hoc enim nomine puella nuncupabatur - coram ostendit.
|
|