|
|
liber
V caput I
-
[1]
Psyche teneris et herbosis locis in ipso toro roscidi graminis
suave recubans, tanta mentis perturbatione sedata, dulce
conquievit. iamque sufficienti recreata somno placido resurgit
animo. [2] videt lucum proceris et vastis arboribus consitum,
videt fontem vitreo latice perlucidum medio luci meditullio.
prope fontis adlapsum domus regia est, aedificata non humanis
manibus, sed divinis artibus. [3] iam scies ab introitu primo
dei cuiuspiam luculentum et amoenum videre te diversorium. nam
summa laquearia citro et ebore curiose cavata subeunt aureae
columnae, parietes omnes argenteo caelamine conteguntur
bestiis et id genus pecudibus occurrentibus ob os
introeuntium. [4] mirus prorsum homo, immo semideus vel certe
deus qui magnae artis subtilitate tantum efferavit argentum.
[5] enimvero pavimenta ipsa lapide pretioso caesim deminuto in
varia picturae genera discriminantur. vehementer, iterum ac
saepius beatos illos, qui super gemmas et monilia calcant. [6]
iam ceterae partes longe lateque dispositae domus sine pretio
pretiosae totique parietes solidati massis aureis splendore
proprio coruscant, ut diem suum sibi domus faciat licet sole
nolente; sic cubicula, sic porticus, sic ipsae balneae
fulgurant. [7] nec setius opes ceterae maiestati domus
respondent, ut equidem illud recte videatur ad conversationem
humanam magno Iovi fabricatum caeleste palatium.
|
|