|
|
liber
V caput XIV
-
[1]
iugum sororium consponsae factionis ne parentibus quidem visis
recta de navibus scopulum petunt illum praecipiti cum
velocitate nec venti ferentis oppertae praesentiam licentiosa
cum temeritate prosiliunt in altum. [2] nec immemor Zephyrus
regalis edicti, quamvis invitus, susceptas eas gremio
spirantis aurae solo reddidit. [3] at illae incunctatae statim
conferto vestigio domum penetrant complexaeque praedam suam
sororis nomene mentientes thensaurumque penitus abditae
fraudis vultu laeto tegentes sic adulant:
[4] «Psyche,
non ita ut pridem parvula, et ipsa iam mater es. quantum,
putas, boni nobis in ista geris perula; quantis gaudiis totam
domum nostram hilarabis. [5] o nos beatas, quas infantis aurei
nutrimenta laetabunt. qui si parentum, ut oportet,
pulchritudini responderit, prorsus Cupido nascetur.»
|
|