|
|
liber
V caput XV
-
[1]
sic adfectione simulata paulatim sororis invadunt animum.
statimque eas lassitudinem viae sedilibus refotas et balnearum
vaporosis fontibus curatas pulcherrime triclinio mirisque
illis et beatis edulibus atque tuccetis oblectat. [2] iubet
citharam loqui: psallitur; tibias agere: sonatur; choros
canere: cantatur. quae cuncta nullo praesente dulcissimis
modulis animos audientium remulcebant.
[3] nec tamen
scelestarum feminarum nequitia vel illa mellita cantus
dulcedine mollita conquievit, sed ad destinatam fraudium
pedicam sermonem conferentes dissimulanter occipiunt
sciscitari, qualis ei maritus et unde natalium, secta cuia
proveniret. [4] tunc illa simplicitate nimia pristini sermonis
oblita novum commentum instruit aitque maritum suum de
provincia proxima magnis pecuniis negotiantem iam medium
cursum aetatis agere, interspersum rara canitie. [5] nec in
sermone isto tantillum morata rursum opiparis muneribus eas
onustas ventoso vehiculo reddidit.
|
|