|
|
liber
V caput XVIII
-
[1]
nec diu blandis alimoniarum obsequiis te saginaturum omnes
adfirmant, sed, cum primum praegnationem tuam plenus
maturaverit uterus, opimiore fructu praeditam devoraturum. [2]
ad haec iam tua est existimatio, utrum sororibus pro tua cara
salute sollicitis adsentiri velis et declinata morte nobiscum
secura periculi vivere an saevissimae bestiae sepeliri
visceribus. [3] quodsi te ruris huius vocalis solitudo vel
clandestinae veneris faetidi periculosique concubitus et
venenati serpentis amplexus delectant, certe piae sorores
nostrum fecerimus.»
[4] tunc Psyche misella,
utpote simplex et animi tenella, rapitur verborum tam tristium
formidine: extra terminum mentis suae posita prorsus omnium
mariti monitionum suarumque promissionum memoriam effudit [5]
et in profundum calamitatis sese praecipitavit, tremensque et
exangui colore lurida tertiata verba semihianti voce
substrepens sic ad illas ait:
|
|