|
|
liber
V caput XIX
-
[1]
«vos quidem, carissimae sorores, ut par erat, in officio
vestrae pietatis permanetis, verum et illi, qui talia vobis
adfirmant, non videntur mihi mendacium fingere. [2] nec enim
umquam viri mei vidi faciem vel omnino cuiatis sit novi, sed
tantum nocturnis subaudiens vocibus maritum incerti status et
prorsus lucifugam tolero bestiamque aliquam recte dicentibus
vobis merito consentio. [3] meque magnopere semper a suis
terret aspectibus malumque grande de vultus curiositate
praeminatur. [4] nunc si quam salutarem opem periclitanti
sorori vestrae potestis adferre, iam nunc subsistite; ceterum
incuria sequens prioris providentiae beneficia
conrumpet.»
[5] tunc nanctae iam portis
patentibus nudatum sororis animum facinorosae mulieres,
omissis tectae machinae latibulis, destrictis gladiis fraudium
simplicis puellae paventes cogitationes invadunt.
|
|