|
|
liber
V caput XX
-
[1]
sic denique altera: «quoniam nos originis nexus pro tua
incolumitate <ne> periculum quidem ullum ante oculos
habere compellit, viam, quae sola deducit iter ad salutem, diu
diuque cogitatam monstrabimus tibi. [2] novaculam praeacutam,
adpulsu etiam palmulae lenientis exasperatam, tori qua parte
cubare consuesti, latenter absconde lucernamque concinnem,
completam oleo, claro lumine praemicantem subde aliquo
claudentis aululae tegmine, [3] omnique isto apparatu
tenacissime dissimulato, postquam sulcatos intrahens gressum
cubile solitum conscenderit iamque porrectus et exordio somni
prementis implicitus altum soporem flare coeperit, [4] toro
delapsa nudoque vestigio pensilem gradum paullulatim minuens,
caecae tenebrae custodia liberata lucerna, praeclari tui
facinoris opportunitatem de luminis consilio mutuare [5] et
ancipiti telo illo audaciter, prius dextera sursum elata, nisu
quam valido noxii serpentis nodum cervicis et capitis abscide.
[6] nec nostrum tibi deerit subsidium; sed cum primum illius
morte salutem tibi feceris, anxiae praestolabimur cunctisque
istis ocius tecum relatis votivis nuptiis hominem te iungemus
homini.»
|
|