|
|
liber
V caput XXIV
-
[1]
at Psyche statim resurgentis eius crure dextero manibus
ambabus adrepto sublimis evectionis adpendix miseranda et per
nubilas plagas penduli comitatus extrema consequia tandem
fessa delabitur solo.
[2] nec deus amator humi
iacentem deserens involavit proximam cupressum deque eius alto
cacumine sic eam graviter commotus adfatur: [3] «ego
quidem, simplicissima Psyche, parentis meae Veneris
praeceptorum immemor, quae te miseri extremique hominis
devinctam cupidine infimo matrimonio addici iusserat, ipse
potius amator advolavi tibi. [4] sed hoc feci leviter, scio,
et praeclarus ille sagittarius ipse me telo meo percussi teque
coniugem meam feci, ut bestia scilicet tibi viderer et ferro
caput excideres meum, quod istos amatores tuos oculos gerit.
[5] haec tibi identidem semper cavenda censebam, haec benivole
remonebam. sed illae quidem consiliatrices egregiae tuae tam
perniciosi magisterii dabunt actutum mihi poenas, te vero
tantum fuga mea punivero.» et cum termino sermonis
pinnis in altum se proripuit.
|
|