Apulei
metamorphoseon libri XI

liber VI caput VII

[1] tunc se protinus ad Iovis regias arces dirigit et petitu superbo Mercuri, dei vocalis, operae necessariam usuram postulat. nec rennuit Iovis caerulum supercilium. [2] tunc ovans ilico, comitante etiam Mercurio, Venus caelo demeat eique sollicite serit verba: [3] «frater Arcadi, scis nempe sororem tuam Venerem sine Mercuri praesentia nil unquam fecisse nec te praeterit utique, quanto iam tempore delitescentem ancillam nequiverim repperire. nil ergo superest quam tuo praeconio praemium investigationis publicitus edicere. [4] fac ergo mandatum matures meum et indicia, qui possit agnosci, manifeste designes, ne, si quis occultationis illicitae crimen subierit, ignorantiae se possit excusatione defendere»; [5] et simul dicens libellum ei porrigit, ubi Psyches nomen continebatur et cetera, quo facto protinus domum secessit.