|
liber
VI caput XI
-
[1]
sed initio noctis e convivio nuptiali vino madens et fraglans
balsama Venus remeat totumque revincta corpus rosis micantibus
visaque diligentia miri laboris [2] «non tuum,»
inquit, «nequissima, nec tuarum manuum istud opus, sed
illius, cui tuo, immo et ipsius malo placuisti»: et
frusto cibarii panis ei proiecto cubitum facessit.
[3]
interim Cupido solus interioris domus unici cubiculi custodia
clausus coercebatur acriter, partim ne petulanti luxurie
vulnus gravaret, partim ne cum sua cupita conveniret. sic ergo
distentis et sub uno tecto separatis amatoribus tetra nox
exanclata.
[4] sed Aurora commodum inequitante vocatae
Psychae Venus infit talia: [5] «videsne illud nemus,
quod fluvio praeterluenti ripisque longis attenditur, cuius
imi gurgites vicinum fontem respiciunt? oves ibi nitentes auri
decore florentes incustodito pastu vagantur. [6] inde de coma
pretiosi velleris floccum mihi confestim quoquo modo quaesitum
afferas censeo.»
|
|