Apulei
metamorphoseon libri XI

liber VI caput XIV

[1] at illa studiose gradum celerans montis extremum petit tumulum certe vel illic in<ventura> vitae pessimae finem. sed cum primum praedicti iugi conterminos locos appulit, videt rei vastae letalem difficultatem. [2] namque saxum immani magnitudine procerum et inaccessa salebritate lubricum mediis e faucibus lapidis fontes horridos evomebat, [3] qui statim proni foraminis lacunis editi perque proclive delapsi et angusti canalis exarato contecti tramite proxumam convallem latenter incidebant. [4] dextra laevaque cautibus cavatis proserpunt ecce longa colla porrecti saevi dracones inconivae vigiliae luminibus addictis et in perpetuam lucem pupulis excubantibus. [5] iamque et ipsae semet muniebant vocales aquae. nam et «discede» et «quid facis? vide» et «quid agis? cave» et «fuge» et «peribis» subinde clamant. [6] sic impossibilitate ipsa mutata in lapidem Psyche, quamvis praesenti corpore, sensibus tamen aberat et inextricabilis periculi mole prorsus obruta lacrumarum etiam extremo solacio carebat.