|
|
liber
VI caput XX
-
[1]
sic turris illa prospicua vaticinationis munus explicuit. nec
morata Psyche pergit Taenarum sumptisque rite stipibus illis
et offulis infernum decurrit meatum [2] transitoque per
silentium asinario debili et amnica stipe vectori data,
neglecto supernatantis mortui desiderio et spretis textricum
subdolis precibus et offulae cibo sopita canis horrenda rabie
domum Proserpinae penetrat. [3] nec offerentis hospitae sedile
delicatum vel cibum beatum amplexa, sed ante pedes eius
residens humilis cibario pane contenta Veneriam pertulit
legationem. [4] statimque secreto repletam conclusamque
pyxidem suscipit et offulae sequentis fraude caninis
latratibus obseratis residuaque navitae reddita stipe longe
vegetior ab inferis recurrit. [5] et repetita atque adorata
candida ista luce, quanquam festinans obsequium terminare,
mentem capitur temeraria curiositate [6] et «ecce,»
inquit, «inepta ego divinae formonsitatis gerula, quae
nec tantillum quidem indidem mihi delibo vel sic illi amatori
meo formonso placitura.»
|
|