Apulei
metamorphoseon libri XI

liber VI caput XXV

[1] sic captivae puellae delira et temulenta illa narrabat anicula. sed astans ego non procul dolebam mehercules, quod pugillares et stilum non habebam, qui tam bellam fabellam praenotarem.

[2] ecce confecto nescio quo gravi proelio latrones adveniunt onusti, non nulli tamen, immo promptiores, vulneratis domi relictis et plagas recurantibus ipsi ad reliquas occultatas in quadam spelunca sarcinas, ut aiebant, proficisci gestiunt. [3] prandioque raptim tuburcinato me et equum vectores rerum illarum futuros fustibus exinde tundentes producunt in viam [4] multisque clivis et anfractibus fatigatos prope ipsam vesperam perducunt ad quampiam speluncam, unde multis onustos rebus rursum ne breviculo quidem tempore refectos ociter reducunt; tantaque trepidatione festinabant ut me plagis multis obtundentes propellentesque super lapidem propter viam positum deicerent. [5] unde crebris aeque ingestis ictibus crure dextero et ungula sinistra me debilitatum aegre ad exurgendum compellunt.