Ecloga
Prima
Meliboeus
-
Tityre, tu
patulae recubans sub tegmine fagi
-
silvestrem
tenui Musam meditaris avena;
-
nos
patriae finis etdulcia linquimus arva.
-
nos
patriam fugimus; tu, Tityre, lentus inumbra
-
5
-
formosam
resonare doces Amaryllida silvas.
-
Tityrus -
O
Meliboee, deus nobis haec otia fecit.
-
namque
erit ille mihi semperdeus, illius aram
-
saepe
tener nostris ab ovilibus imbuet agnus.
-
ille meas
errare boves, ut cernis, et ipsum
-
10
-
ludere
quae vellem calamopermisit agresti.
-
Meliboeus -
Non
equidem invideo, miror magis; undiquetotis
-
usque adeo
turbatur agris. en ipse capellas
-
protinus
aegerago; hanc etiam vix, Tityre, duco.
-
hic inter
densas corylos modonamque gemellos,
-
15
-
spem
gregis, a, silice in nuda conixa reliquit.
-
saepe
malum hoc nobis, si mens non laeva fuisset,
-
de caelo
tactasmemini praedicere quercus.
-
sed tamen
iste deus qui sit da, Tityre,nobis.
-
Tityrus -
Urbem quam
dicunt Romam, Meliboee, putavi
-
20
-
stultus
ego huic nostrae similem, cui saepe solemus
-
pastores
ovium teneros depellere fetus.
-
sic
canibus catulos similes, sic matribus haedos
-
noram, sic
parvis componere magna solebam.
-
verum haec
tantum alias inter caput extulit urbes
-
25
-
quantum
lenta solent inter viburna cupressi.
-
Meliboeus -
Et quae
tanta fuit Romam tibi causa videndi?
-
Tityrus -
Libertas,
quae sera tamen respexit inertem,
-
candidior
postquam tondenti barba cadebat,
-
respexit
tamen et longo post tempore venit,
-
30
-
postquam
nos Amaryllis habet, Galatea reliquit.
-
namque -
fatebor enim - dum me Galatea tenebat,
-
nec spes
libertatis erat nec cura peculi.
-
quamvis
multa meis exiret victima saeptis
-
pinguis et
ingratae premeretur caseus urbi,
-
35
-
non umquam
gravis aere domum mihi dextra redibat.
-
Meliboeus -
Mirabar
quid maesta deos, Amarylli, vocares,
-
cui
pendere sua patereris in arbore poma.
-
Tityrus
hinc aberat. ipsae te, Tityre, pinus,
-
ipsi te
fontes, ipsa haec arbusta vocabant.
-
Tityrus -
40
-
Quid
facerem? neque servitio me exire licebat
-
nec tam
praesentis alibi cognoscere divos.
-
hic illum
vidi iuvenem, Meliboee, quot annis
-
bis senos
cui nostra dies altaria fumant,
-
hic mihi
responsum primus dedit ille petenti:
-
45
-
'pascite
ut ante boves, pueri, submittite tauros.'
-
Meliboeus -
Fortunate
senex, ergo tua rura manebunt
-
et tibi
magna satis, quamvis lapis omnia nudus
-
limosoque
palus obducat pascua iunco.
-
non
insueta gravis temptabunt pabula fetas
-
50
-
nec mala
vicini pecoris contagia laedent.
-
fortunate
senex, hic inter flumina nota
-
et fontis
sacros frigus captabis opacum;
-
hinc tibi,
quae semper, vicino ab limite saepes
-
Hyblaeis
apibus florem depasta salicti
-
55
-
saepe levi
somnum suadebit inire susurro;
-
hinc alta
sub rupe canet frondator ad auras,
-
nec tamen
interea raucae, tua cura, palumbes
-
nec gemere
aeria cessabit turtur ab ulmo.
-
Tityrus -
Ante leves
ergo pascentur in aethere cervi
-
60
-
et freta
destituent nudos in litore pisces,
-
ante
pererratis amborum finibus exsul
-
aut Ararim
Parthus bibet aut Germania Tigrim,
-
quam
nostro illius labatur pectore vultus.
-
Meliboeus -
At nos
hinc alii sitientis ibimus Afros,
-
65
-
pars
Scythiam et rapidum cretae veniemus Oaxen
-
et penitus
toto divisos orbe Britannos.
-
en umquam
patrios longo post tempore finis
-
pauperis
et tuguri congestum caespite culmen,
-
post
aliquot, mea regna, videns mirabor aristas?
-
70
-
impius
haec tam culta novalia miles habebit,
-
barbarus
has segetes. en quo discordia civis
-
produxit
miseros; his nos consevimus agros!
-
insere
nunc, Meliboee, piros, pone ordine vites.
-
ite meae,
felix quondam pecus, ite capellae.
-
75
-
non ego
vos posthac viridi proiectus in antro
-
dumosa
pendere procul de rupe videbo;
-
carmina
nulla canam; non me pascente, capellae,
-
florentem
cytisum et salices carpetis amaras.
-
Tityrus -
Hic tamen
hanc mecum poteras requiescere noctem
-
80
-
fronde
super viridi. sunt nobis mitia poma,
-
castaneae
molles et pressi copia lactis,
-
et iam
summa procul villarum culmina fumant
-
maioresque
cadunt altis de montibus umbrae.