|
|
|
|
|
|
|
Persa
2.1
|
Sophoclidisca
|
|
Satis
fuit indoctae, immemori, insipienti dicere totiens.
|
|
nimis
tandem me quidem pro barda et pro rustica reor habitam esse aps
te.
|
170
|
quamquam
ego vinum bibo, at mandata non consuevi simul bibere una.
|
|
me
quidem iam satis tibi spectatam censebam esse et meos mores.
|
5
|
nam
equidem te iam sector quintum hunc annum, quom interea, credo,
|
|
ovis
si in ludum iret, potuisset iam fieri ut probe litteras sciret,
|
|
quom
interim tu meum ingenium fans atque infans nondum etiam
edidicisti.
|
175
|
potin
ut taceas? potin ne moneas?
|
|
memini
et scio et calleo et commemini.
|
10
|
amas
pol misera: id tuos scatit animus.
|
|
ego
istuc placidum tibi ut sit faciam.
|
|
Lemniselenis
|
|
Miser
est qui amat.-- Soph. Certo is quidem nihilist,
|
180
|
qui
nil amat: quid ei homini opus vita est?
|
|
ire
decet me, ut erae opsequens fiam, libera ea opera ocius ut sit.
|
15
|
conveniam
hunc Toxilum: eius auris, quae mandata sunt, onerabo.
|
|