|
|
|
Poenulus
2.1
|
|
|
|
|
|
|
Lycvs
|
|
|
Di
illum infelicent omnes, qui post hunc diem
|
|
450
|
leno
ullam Veneri umquam immolarit hostiam
|
|
|
quive
ullum turis granum sacruficaverit.
|
|
|
nam
ego hodie infelix dis meis iratissumis
|
|
5
|
sex
immolavi agnos, nec potui tamen
|
|
|
propitiam
Venerem facere uti esset mihi.
|
|
455
|
quoniam
litare nequeo, abii illim ilico
|
|
|
iratus,
votui exta prosicarier;
|
|
8a
457a
|
[neque
ea poricere volui, quoniam non bona
|
|
8b
457b
|
haruspex
dixit: deam esse indignam credidi.]
|
|
|
eo
pacto avarae Veneri pulchre adii manum.
|
|
10
|
quando
id quod sat erat satis habere noluit,
|
|
|
ego
pausam feci. sic ago, sic me decet.
|
|
460
|
ego
faxo posthac di deaeque ceteri
|
|
|
contentiores
mage erunt atque avidi minus,
|
|
|
quom
scibunt, Veneri ut adierit leno manum.
|
|
15
|
condigne
haruspex, non homo trioboli,
|
|
|
omnibus
in extis aibat portendi mihi
|
|
465
|
malum
damnumque et deos esse iratos mihi.
|
|
|
quid
ei divini aut humani aequomst credere?
|
|
|
mina
mihi argenti dono postilla datast.
|
|
20
|
sed
quaeso, ubi nam illic restitit miles modo,
|
|
|
qui
hanc mihi donavit, quem ego vocavi ad prandium?
|
|
470
|
sed
eccum incedit. Antamonides Ita ut occepi dicere,
|
|
|
lenulle,
de illa pugna Pentetronica,
|
|
|
quom
sexaginta milia hominum uno die
|
|
25
|
volaticorum
manibus occidi meis.
|
|
|
Lyc.
|
|
|
Volaticorum
hominum? Antam. Ita dico quidem.
|
|
|
Lyc.
|
|
475
|
An,
opsecro, usquam sunt homines volatici?
|
|
|
Antam.
|
|
|
Fuere.
verum ego interfeci. Lyc. Quo modo
|
|
|
potuisti?
Antam. Dicam. viscum legioni dedi
|
|
30
|
fundasque;
eo praesternebant folia farferi.
|
|
|
Lyc.
|
|
|
Quoi
rei? Antam. Ad fundas viscus ne adhaeresceret.
|
|
|
Lyc.
|
|
480
|
Perge.
optume hercle perieras. quid postea?
|
|
|
Antam.
|
|
|
In
fundas visci indebant grandiculos globos,
|
|
|
eo
illos volantis iussi funditarier.
|
|
35
|
quid
multa verba? quemquem visco offenderant,
|
|
485
|
tam
crebri ad terram accidebant quam pira.
|
|
|
ut
quisque acciderat, eum necabam ilico
|
|
|
per
cerebrum pinna sua sibi, quasi turturem.
|
|
|
Lyc.
|
|
|
Si
hercle istuc umquam factum est, tum me Iuppiter
|
|
40
|
faciat
ut semper sacruficem nec umquam litem.
|
|
|
A.
|
|
490
|
An
mi haec non credis? L. Credo, ut mi aequomst credier.
|
|
|
age
eamus intro. Lyc. Dum exta referuntur, volo
|
|
|
narrare
tibi etiam unam pugnam. Lyc. Nil moror.
|
|
|
A.
|
|
|
Ausculta.
L. Non hercle auscultabo. A. Quo modo?
|
|
45
|
colaphis
quidem hercle tuom iam dilidam caput,
|
|
495
|
nisi
aut auscultas aut is in malam crucem.
|
|
|
Lyc.
|
|
|
Malam
crucem ibo potius. Antam. Certumnest tibi?
|
|
|
Lyc.
|
|
|
Certum.
Antam. Tum tu igitur die bono Aphrodisiis
|
|
|
addice
tuam mihi meretricem minusculam.
|
|
50
|
Lyc.
|
|
|
Ita
res divina mihi fuit: res serias
|
|
500
|
omnis
extollo ex hoc die in alium diem.
|
|
|
Antam.
|
|
|
Profestos
festos habeam decretum est mihi.
|
|
|
Lyc.
|
|
|
Nunc
hinc eamus intro. sequere hac me.-- Antam. Seqor.
|
|
|
in
hunc diem iam tuos sum mercennarius.--
|
|
|