|
|
|
Poenulus
3.2
|
|
|
|
|
|
|
Milphio
|
|
|
Iam
tenes praecepta in corde? Collybiscvs Pulchre. Mil. Vide
sis calleas.
|
|
|
Coll.
|
|
|
Quid
opust verbis? callum aprugnum callere aeque non sinam.
|
|
|
Mil.
|
|
580
|
Fac
modo ut condocta tibi sint dicta ad hanc fallaciam.
|
|
|
Coll.
|
|
|
Quin
edepol condoctior sum, quam tragoedi aut comici.
|
|
5
|
Mil.
|
|
|
Probus
homost. Agor. Adeamus propius. Mil. Adsunt testes?
Agor. Tot quidem.
|
|
|
Mil.
|
|
|
Non
potuisti adducere homines magis ad hanc rem idoneos.
|
|
|
nam
istorum nullus nefastust: comitiales sunt meri;
|
|
585
|
ibi
habitant, ibi eos conspicias quam praetorem saepius.
|
|
|
hodie
iuris coctiores non sunt qui lites creant,
|
|
10
|
quam
hi sunt, qui si nihil est quicum litigent, lites emunt.
|
|
|
Adv.
|
|
|
Di
te perdant. M. Vos quidem hercle--cum eo cum quiqui tamen
|
|
|
et
bene et benigne facitis, quom ero amanti operam datis.
|
|
590
|
sed
isti iam sciunt, negoti quid sit? Agor. Omne in ordine.
|
|
|
Mil.
|
|
|
Tum
vos animum advortite igitur. hunc vos lenonem Lycum
|
|
15
|
novistis?
Adv. Facile. Coll. At pol ego eum, qua sit facie,
nescio.
|
|
|
eum
mihi volo demonstretis hominem. Adv. Nos curabimus.
|
|
|
satis
praeceptumst. Agor. Hic trecentos nummos numeratos habet.
|
|
|
Adv.
|
|
595
|
Ergo
nos inspicere oportet istuc aurum, Agorastocles,
|
|
|
ut
sciamus quid dicamus mox pro testimonio.
|
|
20
|
Coll.
|
|
|
Agite,
inspicite. Adv. Aurum est profecto hoc, spectatores,
comicum:
|
|
|
macerato
hoc pingues fiunt auro in barbaria boves;
|
|
|
verum
ad hanc rem agundam Philippum est: ita nos adsimulabimus.
|
|
|
Coll.
|
|
600
|
Sed
ita adsimulatote quasi ego sim peregrinus. Adv. Scilicet,
|
|
|
et
quidem quasi tu nobiscum adveniens hodie oraveris,
|
|
25
|
liberum
ut commostraremus tibi locum et voluptarium,
|
|
|
ubi
ames, potes, pergraecere. Coll. Eu, edepol mortales malos.
|
|
|
Agor.
|
|
|
Ego
enim docui. Mil. Quis te porro? Coll. Agite intro
abite, Agorastocles,
|
|
605
|
ne
hic vos mecum conspicetur leno neu fallaciae
|
|
|
praepedimentum
obiciatur. Adv. Hic homo sapienter sapit.
|
|
30
|
facite
quod iubet. Agor. Abeamus. sed vos-- Adv. Satis
dictumst. abi.
|
|
|
Agor.
|
|
|
Abeo.
Adv. Quaeso, di immortales, quin abis? Agor. Abeo.--
Adv. Sapis.
|
|
|
Coll.
|
|
608a
|
St,
|
|
|
tace.
Adv. Quid est? Coll. Fores hae fecerunt magnum
flagitium modo.
|
|
|
Adv.
|
|
610
|
Quid
<id> est flagiti? Coll. Crepuerunt clare. Adv. Di
te perduint.
|
|
|
pone
nos recede. Coll. Fiat. Adv. Nos priores ibimus.
|
|
35
|
Coll.
|
|
|
Faciunt
scurrae quod consuerunt: pone sese homines locant.
|
|
|
Adv.
|
|
|
Illic
homo est, qui egreditur, leno. C. Bonus est, nam similis
malist.
|
|
|
iam
nunc ego illi egredienti sanguinem exsugam procul.
|
|
|