Poenulus 5.5




Antamonides

1280

Si ego minam non ultus fuero probe, quam lenoni dedi,


tum profecto me sibi habento scurrae ludificatui.


is etiam me ad prandium ad se abduxit ignavissimus,


ipse abiit foras, me reliquit pro atriensi in aedibus,

5

ubi nec leno neque illae redeunt, nec quod edim quicquam datur.

1285

pro maiore parte prandi pignus cepi, abii foras;


sic dedero: aere militari tetigero lenunculum.


nanctus est hominem, mina quem argenti circumduceret.


sed mea amica nunc mihi irato obviam veniat velim:

10

iam pol ego illam pugnis totam faciam uti sit merulea,

1290

ita replebo atritate, atrior multo ut siet,


quam Aegyptini, qui cortinam ludis per circum ferunt.


Anter.


Tene sis me arte, mea voluptas; male ego metuo miluos,


mala illa bestia est, ne forte me auferat pullum tuom.

15

Ad.


Vt nequeo te satis complecti, mi pater. Antam. Ego me moror.

1295

propemodum hoc opsonare prandium potero mihi.


sed quid hoc est? quid est? quid hoc est? quid ego video? quo modo?


quid hoc est conduplicationis? quae haec est congeminatio?


quis hic homo est cum tunicis longis quasi puer cauponius?

20

satin ego oculis cerno? estne illaec mea amica Anterastilis?

1300

et ea est certo. iam pridem ego me sensi nihili pendier.


non pudet puellam amplexari baiolum in media via?


iam hercle ego illum excruciandum totum carnufici dabo.


sane genus hoc mulierosumst tunicis demissiciis.

25

sed adire certum est hanc amatricem Africam.

1305

heus tu, tibi dico, mulier, ecquid te pudet?


quid tibi negoti est autem cum istac? dic mihi.


Han.


Adulescens, salve. Antam. Nolo, nihil ad te attinet.


quid tibi hanc digito tactio est? Han. Quia mihi lubet.

30

Ant.


Lubet? Han. Ita dico. Ant. Ligula, i in malam crucem.

1310

tune hic amator audes esse, hallex viri,


aut contrectare quod mares homines amant?


deglupta mena, sarrapis, sementium,


manstruca, halagora, sampsa, tum autem plenior

35

ali ulpicique quam Romani remiges.


Agor.

1315

Num tibi, adulescens, malae aut dentes pruriunt,


qui huic es molestus, an malam rem quaeritas?


Antam.


Quin adhibuisti, dum istaec loquere, tympanum?


nam te cinaedum esse arbitror magis quam virum.

40

Agor.


Scin quam cinaedus sum? ite istinc, servi, foras,

1320

ecferte fustis. Antam. Heus tu, si quid per iocum


dixi, nolito in serium convertere.


Anter.


Qui tibi lubido est, opsecro, Antamonides,


loqui inclementer nostro cognato et patri?

45

nam hic noster pater est; hic nos cognovit modo

1325

et hunc sui fratris filium. Antam. Ita me Iuppiter


bene amet, bene factum. gaudeo et volup est mihi,


si quid lenoni optigit magni mali.


[quomque e virtute vobis fortuna optigit.

50

Anter.


Credibile ecastor dicit. crede huic, mi pater.


Han.


Credo. Agor. Et ego credo. sed eccum lenonem Lycum.]


Agor.


Bonum virum eccum video, se recipit domum;


Han.


[[Quis hic est? Agor. Vtrumvis est, vel leno vel Lycus.


in servitute hic filias habuit tuas

55 1335

et mi auri fur est. Han. Bellum hominem, quem noveris.]]


rapiamus in ius. Han. Minime. Ag. Quapropter? Han. Quia


iniuriarum multo induci satius est.