|
|
Poenulus
5.5
|
|
|
|
|
|
Antamonides
|
1280
|
Si
ego minam non ultus fuero probe, quam lenoni dedi,
|
|
tum
profecto me sibi habento scurrae ludificatui.
|
|
is
etiam me ad prandium ad se abduxit ignavissimus,
|
|
ipse
abiit foras, me reliquit pro atriensi in aedibus,
|
5
|
ubi
nec leno neque illae redeunt, nec quod edim quicquam datur.
|
1285
|
pro
maiore parte prandi pignus cepi, abii foras;
|
|
sic
dedero: aere militari tetigero lenunculum.
|
|
nanctus
est hominem, mina quem argenti circumduceret.
|
|
sed
mea amica nunc mihi irato obviam veniat velim:
|
10
|
iam
pol ego illam pugnis totam faciam uti sit merulea,
|
1290
|
ita
replebo atritate, atrior multo ut siet,
|
|
quam
Aegyptini, qui cortinam ludis per circum ferunt.
|
|
Anter.
|
|
Tene
sis me arte, mea voluptas; male ego metuo miluos,
|
|
mala
illa bestia est, ne forte me auferat pullum tuom.
|
15
|
Ad.
|
|
Vt
nequeo te satis complecti, mi pater. Antam. Ego me moror.
|
1295
|
propemodum
hoc opsonare prandium potero mihi.
|
|
sed
quid hoc est? quid est? quid hoc est? quid ego video? quo modo?
|
|
quid
hoc est conduplicationis? quae haec est congeminatio?
|
|
quis
hic homo est cum tunicis longis quasi puer cauponius?
|
20
|
satin
ego oculis cerno? estne illaec mea amica Anterastilis?
|
1300
|
et
ea est certo. iam pridem ego me sensi nihili pendier.
|
|
non
pudet puellam amplexari baiolum in media via?
|
|
iam
hercle ego illum excruciandum totum carnufici dabo.
|
|
sane
genus hoc mulierosumst tunicis demissiciis.
|
25
|
sed
adire certum est hanc amatricem Africam.
|
1305
|
heus
tu, tibi dico, mulier, ecquid te pudet?
|
|
quid
tibi negoti est autem cum istac? dic mihi.
|
|
Han.
|
|
Adulescens,
salve. Antam. Nolo, nihil ad te attinet.
|
|
quid
tibi hanc digito tactio est? Han. Quia mihi lubet.
|
30
|
Ant.
|
|
Lubet?
Han. Ita dico. Ant. Ligula, i in malam crucem.
|
1310
|
tune
hic amator audes esse, hallex viri,
|
|
aut
contrectare quod mares homines amant?
|
|
deglupta
mena, sarrapis, sementium,
|
|
manstruca,
halagora, sampsa, tum autem plenior
|
35
|
ali
ulpicique quam Romani remiges.
|
|
Agor.
|
1315
|
Num
tibi, adulescens, malae aut dentes pruriunt,
|
|
qui
huic es molestus, an malam rem quaeritas?
|
|
Antam.
|
|
Quin
adhibuisti, dum istaec loquere, tympanum?
|
|
nam
te cinaedum esse arbitror magis quam virum.
|
40
|
Agor.
|
|
Scin
quam cinaedus sum? ite istinc, servi, foras,
|
1320
|
ecferte
fustis. Antam. Heus tu, si quid per iocum
|
|
dixi,
nolito in serium convertere.
|
|
Anter.
|
|
Qui
tibi lubido est, opsecro, Antamonides,
|
|
loqui
inclementer nostro cognato et patri?
|
45
|
nam
hic noster pater est; hic nos cognovit modo
|
1325
|
et
hunc sui fratris filium. Antam. Ita me Iuppiter
|
|
bene
amet, bene factum. gaudeo et volup est mihi,
|
|
si
quid lenoni optigit magni mali.
|
|
[quomque
e virtute vobis fortuna optigit.
|
50
|
Anter.
|
|
Credibile
ecastor dicit. crede huic, mi pater.
|
|
Han.
|
|
Credo.
Agor. Et ego credo. sed eccum lenonem Lycum.]
|
|
Agor.
|
|
Bonum
virum eccum video, se recipit domum;
|
|
Han.
|
|
[[Quis
hic est? Agor. Vtrumvis est, vel leno vel Lycus.
|
|
in
servitute hic filias habuit tuas
|
55
1335
|
et
mi auri fur est. Han. Bellum hominem, quem noveris.]]
|
|
rapiamus
in ius. Han. Minime. Ag. Quapropter? Han. Quia
|
|
iniuriarum
multo induci satius est.
|
|