|
|
Pseudolus
3.1
|
|
|
|
|
|
Pver
|
|
Cui
servitutem di danunt lenoniam
|
|
puero,
atque eidem si addunt turpitudinem,
|
|
ne
illi, quantum ego nunc corde conspicio meo,
|
770
|
malam
rem magnam multasque aerumnas danunt.
|
5
|
velut
haec mi evenit servitus, ubi ego omnibus
|
|
parvis
magnisque miseriis praefulcior:
|
|
neque
ego amatorem mi invenire ullum queo,
|
|
qui
amet me, ut curer tandem nitidiuscule.
|
775
|
nunc
huic lenoni hodie est natalis dies:
|
10
|
interminatus
est a minimo ad maximum,
|
|
si
quis non hodie munus misisset sibi,
|
|
eum
cras cruciatu maximo perbitere.
|
|
nunc
nescio hercle rebus quid faciam meis;
|
780
|
neque
ego illud possum, quod illi qui possunt solent.
|
15
|
nunc,
nisi lenoni munus hodie misero,
|
|
cras
mihi potandus fructus est fullonius.
|
|
eheu,
quam illae rei ego etiam nunc sum parvolus.
|
|
atque
edepol, ut nunc male eum metuo miser,
|
785
|
si
quispiam det qui manus gravior siet,
|
20
|
quamquam
illud aiunt magno gemitu fieri,
|
|
comprimere
dentes videor posse aliquo modo.
|
|
sed
comprimenda est mihi vox atque oratio:
|
|
erus
eccum recipit se domum et ducit coquom.
|
|