|
|
|
Pseudolus
4.4
|
|
|
|
|
|
|
Simia
|
|
|
Ne
plora, nescis ut res sit, Phoenicium,
|
|
|
verum
haud multo post faxo scibis accubans.
|
|
1040
|
non
ego te ad illum duco dentatum virum
|
|
|
Macedoniensem,
qui te nunc flentem facit:
|
|
5
|
cuiam
esse te vis maxime, ad eum ducere:
|
|
|
Calidorum
haud multo post faxo amplexabere.
|
|
|
Ps.
|
|
|
Quid
tu intus quaeso desedisti quam diu?
|
|
1045
|
mihi
cor retunsumst oppugnando pectore.
|
|
|
Sim.
|
|
|
Occasionem
repperisti, verbero,
|
|
10
|
ubi
perconteris me, insidiis hostilibus?
|
|
|
quin
hinc metimur gradibus militariis?
|
|
|
Ps.
|
|
1050
|
Atque
edepol, quamquam nequam homo es, recte mones.
|
|
|
ite
hac triumphi ad cantharum recta via.--
|
|
|