|
|
|
Stichus
1.3
|
|
|
|
|
|
|
Gelasimvs
|
|
155
|
Famem
ego fuisse suspicor matrem mihi,
|
|
|
nam
postquam natus sum, satur numquam fui.
|
|
|
neque
quisquam melius referet matri gratiam
|
|
3a
157a
|
[quam
ego meae matri refero invitissimus.]
|
|
|
neque
rettulit, quam ego refero meae matri Fami.
|
|
5
|
nam
illa me in alvo menses gestavit decem,
|
|
160
|
at
ego illam in alvo gesto plus annos decem.
|
|
|
atque
illa puerum me gestavit parvolum,
|
|
|
quo
minus laboris cepisse illam existumo:
|
|
|
ego
non pauxillulam in utero gesto famem,
|
|
10
|
verum
hercle multo maximam et gravissimam;
|
|
165
|
uteri
dolores mihi oboriuntur cotidie,
|
|
|
sed
matrem parere nequeo, nec quid agam scio.
|
|
|
<atque>
auditavi saepe hoc volgo dicier,
|
|
|
solere
elephantum gravidam perpetuos decem
|
|
15
|
esse
annos; eius ex semine haec certost fames,
|
|
170
|
nam
iam complures annos utero haeret meo.
|
|
|
nunc
si ridiculum hominem quaerat quispiam,
|
|
|
venalis
ego sum cum ornamentis omnibus;
|
|
|
inanimentis
explementum quaerito.
|
|
20
|
Gelasimo
nomen mi indidit parvo pater,
|
|
175
|
quia
inde iam a pausillo puero ridiculus fui.
|
|
|
propter
pauperiem hoc adeo nomen repperi,
|
|
|
eo
quia paupertas fecit ridiculus forem;
|
|
|
nam
illa artis omnis perdocet, ubi quem attigit.
|
|
25
|
per
annonam caram dixit me natum pater:
|
|
180
|
propterea,
credo, nunc essurio acrius.
|
|
|
sed
generi nostro haec redditast benignitas:
|
|
|
nulli
negare soleo, siquis me essum vocat.
|
|
|
oratio
una interiit hominum pessume,
|
|
30
|
atque
optuma hercle meo animo et scitissuma,
|
|
185
|
qua
ante utebantur: 'veni illo ad cenam, sic face,
|
|
|
promitte
vero, ne gravare. est commodum?
|
|
|
volo
inquam fieri, non amittam quin eas.'
|
|
|
nunc
reppererunt iam ei verbo vicarium
|
|
35
|
(nihili
quidem hercle verbumst ac vilissimum):
|
|
190
|
'vocem
te ad cenam, nisi egomet cenem foris.'
|
|
|
ei
hercle ego verbo lumbos diffractos velim,
|
|
|
ni
vere perierit, si cenassit domi.
|
|
|
haec
verba subigunt me uti mores barbaros
|
|
40
|
discam
atque ut faciam praeconis compendium
|
|
195
|
itaque
auctionem praedicem, ipse ut venditem.
|
|
|
Crocotivm
|
|
|
Hic
illest parasitus, quem arcessitum missa sum.
|
|
|
quae
loquitur auscultabo prius quam conloquar.
|
|
|
Gel.
|
|
|
Sed
curiosi sunt hic complures mali,
|
|
45
|
alienas
res qui curant studio maximo,
|
|
200
|
quibus
ipsis nullast res, quam procurent, sua:
|
|
|
ei
quando quem auctionem facturum sciunt,
|
|
|
adeunt,
perquirunt quid sit causae ilico:
|
|
|
alienum
aes cogat an pararit praedium,
|
|
50
|
uxorin
sit reddenda dos divortio.
|
|
205
|
eos
omnis tametsi hercle haud indignos iudico
|
|
|
qui
multum miseri sint, laborent, nil moror:
|
|
|
dicam
auctionis causam, ut damno gaudeant;
|
|
|
nam
curiosus nemo est quin sit malevolus.
|
|
54a
208a
|
[ipse
egomet quam ob rem auctionem praedicem]
|
|
55
|
damna
evenerunt maxuma misero mihi,
|
|
210
|
ita
me mancupia miserum adfecerunt male,
|
|
|
potationes
plurumae demortuae,
|
|
|
quot
adeo cenae, quas deflevi, mortuae,
|
|
|
quot
potiones mulsi, quae autem prandia,
|
|
60
|
quae
inter continuom perdidi triennium.
|
|
215
|
prae
maerore adeo miser atque aegritudine
|
|
|
consenui;
paene sum fame emortuos.
|
|
|
Croc.
|
|
|
Ridiculus
aeque nullus est quando esurit.
|
|
|
Gel.
|
|
|
Nunc
auctionem facere decretumst mihi:
|
|
65
|
foras
necessumst quidquid habeo vendere.
|
|
220
|
adeste
sultis, praeda erit praesentium.
|
|
|
logos
ridiculos vendo. age licemini.
|
|
|
qui
cena poscit? ecqui poscit prandio?
|
|
|
hercle
aestumavi prandio, cena tibi.
|
|
70
|
ehem,
adnuistin? nemo meliores dabit.
|
|
225
|
[nulli
meliores esse parasito sinam.]
|
|
|
vel
unctiones Graecas sudatorias
|
|
|
vendo
vel alias malacas, crapularias;
|
|
|
cavillationes,
adsentatiunculas
|
|
75
|
ac
perieratiunculas parasiticas;
|
|
230
|
robiginosam
strigilem, ampullam rubidam,
|
|
|
parasitum
inanem quo recondas reliquias.
|
|
|
haec
veniisse iam opus est quantum potest,
|
|
|
ut
decumam partem Herculi polluceam.
|
|
80
|
Croc.
|
|
235
|
Ecastor
auctionem haud magni preti.
|
|
|
adhaesit
homini ad infimum ventrem fames.
|
|
|
adibo
ad hominem. Gel. Quis haec est quae advorsum it mihi?
|
|
|
Epignomi
ancilla haec quidem est Crocotium.
|
|
|
Croc.
|
|
|
Gelasime,
salve. Gel. Non id est nomen mihi.
|
|
85
|
Croc.
|
|
240
|
Certo
mecastor id fuit nomen tibi.
|
|
|
Gel.
|
|
|
Fuit
disertim, verum id usu perdidi:
|
|
|
nunc
Miccotrogus nomine e vero vocor.
|
|
|
C.
|
|
|
Eu
ecastor, risi te hodie multum. G. Quando aut quo in loco?
|
|
|
Croc.
|
|
245
|
Hic
quom auctionem praedicabas, Gel. Pessuma,
|
|
90
|
eho
an audivisti? Croc. Te quidem dignissumam.
|
|
|
G.
|
|
|
Quo
nunc is? C. Ad te. G. Quid venis? C. Panegyris
|
|
|
rogare
iussit ted ut opere maximo,
|
|
|
mecum
simitu ut ires ad sese domum.
|
|
|
Gel.
|
|
250
|
Ego
illo mehercle vero eo quantum potest.
|
|
95
|
iamne
exta cocta sunt? quot agnis fecerat?
|
|
|
Croc.
|
|
|
Illa
quidem nullum sacrificavit. Gel. Quo modo?
|
|
|
quid
igitur me volt? Croc. Tritici modios decem
|
|
|
rogare,
opinor [te volt]. Gel. Mene, ut ab sese petam?
|
|
|
Croc.
|
|
255
|
Immo
ut a vobis mutuom nobis dares.
|
|
100
|
Gel.
|
|
|
Nega
esse quod dem nec mihi nec mutuom,
|
|
|
neque
aliud quicquam nisi hoc quod habeo pallium;
|
|
|
linguam
quoque etiam vendidi datariam. Croc. Au,
|
|
260
|
nullan
tibi lingua est? Gel. Quae quidem dicat 'dabo';
|
|
|
ventri
reliqui eccam aliam quae dicat 'cedo'.
|
|
105
|
Croc.
|
|
|
Malum
quidem si vis-- Gel. Haec eadem dicit tibi.
|
|
|
Croc.
|
|
|
Quid
nunc? ituru's an non? Gel. Abi sane domum,
|
|
265
|
iam
illo venturum dicito. propera atque abi.--
|
|
|
demiror
quid illaec me ad se arcessi iusserit,
|
|
|
quae
numquam iussit me ad se arcessi ante hunc diem,
|
|
110
|
postquam
vir abiit eius. miror quid siet,
|
|
|
nisi
ut periclum fiat: visam quid velit.
|
|
270
|
sed
eccum Pinacium eius puerum. hoc vide,
|
|
|
satin
ut facete, <aeque> atque ex pictura, astitit?
|
|
|
ne
iste edepol vinum poculo pauxillulo
|
|
115
|
saepe
exanclavit submerum scitissume.
|
|
|