|
|
Stichus
4.2
|
|
|
|
|
|
Gelasimvs
|
|
Sed
ita ut occepi narrare vobis: quom hic non adfui,
|
580
|
cum
amicis deliberavi iam et cum cognatis meis.
|
|
ita
mi auctores fuere, ut egomet me hodie iugularem fame.
|
|
sed
videone ego Pamphilippum cum fratre Epignomo? atque is est.
|
5
|
adgrediar
hominem. <o> sperate Pamphilippe, o spes mea,
|
|
o
mea vita, o mea voluptas, salve. salvom gaudeo
|
585
|
peregre
te in patriam rediisse. Pamph. Salvo salve, Gelasime.
|
|
G.
|
|
Valuistin
bene? P. Sustentatumst sedulo. G. Edepol gaudeo.
|
|
edepol
ne ego nunc mihi medimnum mille esse argenti velim.
|
10
|
Epig.
|
|
Quid
eo tibi opust? Gel. Hunc hercle ad cenam ut vocem, te non
vocem.
|
|
Epig.
|
|
Advorsum
te fabulare. Gel. Illud quidem, ambos ut vocem;
|
590
|
et
equidem simitu hau maligne vos invitassem domum
|
|
ad
me, sed mihi ipsi domi meae nihil est. atque hoc scitis vos.
|
|
Epig.
|
|
Edepol
te vocem lubenter, si superfiat locus.
|
15
|
G.
|
|
Quin
tum stans obstrusero aliquid strenue. E. Immo unum hoc
potest.
|
|
G.
|
|
Quid?
E. Vbi convivae abierint, tum venias. G. Vae aetati
tuae.
|
|
Epig.
|
595
|
Vasa
lautum, non ad cenam dico. Gel. Di te perduint.
|
|
quid
ais, Pamphilippe? Pamph. Ad cenam hercle alio promisi
foras.
|
|
G.
|
|
Quid,
foras? P. Foras hercle vero. G. Qui malum tibi lasso
libet
|
20
|
foris
cenare? Pamph. Vtrum tu censes? Gel. Iuben domi
cenam coqui
|
|
atque
ad illum renuntiari? Pamph. Solus cenabo domi?
|
|
Gel.
|
600
|
Non
enim solus: me vocato. Pamph. At ille ne suscenseat,
|
|
mea
qui causa sumptum fecit. Gel. Facile excusari potest.
|
|
mihi
modo ausculta, iube cenam domi coqui. Epig. Non me quidem
|
25
|
faciet
auctore, hodie ut illum decipiat. Gel. Non tu hinc abis?
|
|
nisi
me non perspicere censes quid agas. cave sis tu tibi,
|
605
|
nam
illic homo tuam hereditatem inhiat, quasi esuriens lupus.
|
|
non
tu scis, quam efflictentur homines noctu hic in via?
|
|
Pamph.
|
|
Tanto
pluris qui defendant ire advorsum iussero.
|
30
|
Epig.
|
|
Non
it, non it, quia tanto opere suades ne ebitat. Gel. Iube
|
|
domi
mi tibique tuaeque uxori celeriter cenam coqui.
|
610
|
si
hercle faxis, non opinor dices deceptum fore.
|
|
Pamph.
|
|
Per
hanc tibi cenam incenato, Gelasime, esse hodie licet.
|
|
Gel.
|
|
Ibisne
ad cenam foras? Pamph. Apud fratrem ceno in proxumo.
|
35
|
G.
|
|
Certumnest?
P. Certum. G. Edepol te hodie lapide percussum
velim.
|
|
Pamph.
|
|
Non
metuo: per hortum transibo, non prodibo in publicum.
|
|
Epig.
|
615
|
Quid
ais, Gelasime? Gel. Oratores tu accipis, habeas tibi.
|
|
Epig.
|
|
Tua
pol refert. Gel. Enim, si quidem mea refert, opera utere.
|
|
Epig.
|
|
Posse
edepol tibi opinor etiam uni locum condi *
|
40
|
ubi
accubes. Pamph. Sane faciundum censeo. Gel. O lux
oppidi.
|
|
Epig.
|
|
Si
arte poteris accubare. Gel. Vel inter cuneos ferreos;
|
620
|
tantillum
loculi, ubi catellus cubet, id mi satis est loci.
|
|
E.
|
|
Exorabo
aliquo modo. veni. G. Hucine? E. Immo in carcerem;
|
|
nam
hic quidem genium meliorem tuom non facies. eamus, tu.
|
45
|
Pamph.
|
|
Deos
salutabo modo, poste ad te continuo transeo.--
|
|
G.
|
|
Quid
igitur? E. Dixi equidem, in carcerem ires. G. Quin
si iusseris,
|
625
|
eo
quoque ibo. E. Di immortales, hic quidem pol summam in
crucem
|
|
cena
aut prandio perduci potest. Gel. Ita ingenium meumst:
|
|
quicumvis
depugno multo facilius quam cum fame.
|
50
|
Epig.
|
|
Dum
parasitus mi atque fratri fuisti, rem confregimus.
|
|
Gel.
|
|
Non
nego ista apud te. Epig. Satis spectatast mihi iam tua
felicitas;
|
630
|
nunc
ego nolo ex Gelasimo mihi fieri te Catagelasimum.--
|
|
Gel.
|
|
Iamne
abiisti? Gelasime, vide quid es capturus consili.
|
|
egone?
tune. mihine? tibine. viden ut annonast gravis?
|
55
|
viden,
benignitates hominum ut periere et prothymiae?
|
|
viden
ridiculos nihili fieri, atque ipsos parasitarier?
|
635
|
numquam
edepol me vivom quisquam in crastinum inspiciet diem;
|
|
nam
mihi iam intus potione iuncea onerabo gulam,
|
640
|
neque
ego hoc committam, ut me esse homines mortuom dicant fame.--
|
|