Stichus 5.5


Stephanivm


Morem vobis geram, meae deliciae. nam ita me Venus amoena amet,


ut ego huc iam dudum simitu exissem vobiscum foras,


nisi me vobis exornarem. nam ita est ingenium muliebre:

745

bene cum lauta est, tersa ornata ficta est, infecta est tamen;

5

nimioque sibi mulier meretrix repperit odium ocius


sua inmunditia, quam in perpetuom ut placeat munditia sua.


Stich.


Nimium lepide fabulata est. Sang. Veneris mera est oratio,


St.


Sangarine. Sa. Quid est? St. Totus doleo. Sa. Totus? tanto miserior.


Steph.

750

Vtrubi accumbo? Sang. Vtrubi tu vis? Steph. Cum ambobus volo, nam ambos amo.

10

Stich.


Vapulat peculium, actum est. Sang. Fugit hoc libertas caput.


Steph.


Date mihi locum, ubi accumbam, amabo, siquidem placeo. Stich. Tun mihi?


Steph.


Cupio cum utroque. Stich. Ei mihi, bene <ego> dispereo. quid ais? Sang. Quid est?


Stich.


Ita me di ament, numquam enim fiet hodie, haec quin saltet tamen.

755

age, mulsa mea suavitudo, salta: saltabo ego simul.

15

Sang.


Numquam edepol med istoc vinces, quin ego ibidem pruriam.


Steph.


Siquidem mihi saltandum est, tum vos date bibat tibicini.


Stich.


Et quidem nobis. Sang. Tene, tibicen, primum; postidea loci


si hoc eduxeris, proinde ut consuetu's antehac, celeriter

760

lepidam et suavem cantionem aliquam occupito cinaedicam,

20

ubi perpruriscamus usque ex unguiculis. inde huc aquam.