|
|
Trinummus
4.2
|
|
|
|
|
|
Sycophanta
|
|
Huic
ego die nomen Trinummo faciam: nam ego operam meam
|
|
tribus
nummis hodie locavi ad artis nugatorias.
|
845
|
advenio
ex Seleucia, Macedonia, Asia atque Arabia,
|
|
quas
ego neque oculis nec pedibus umquam usurpavi meis.
|
5
|
viden
egestas quid negoti dat homini misero mali,
|
|
quin
ego nunc subigor trium nummum causa ut hasce epistulas
|
|
dicam
ab eo homine me accepisse, quem ego qui sit homo nescio
|
850
|
neque
novi, neque natus necne is fuerit, id solide scio.
|
|
Charm.
|
|
Pol
hic quidem fungino generest: capite se totum tegit.
|
10
|
Hilurica
facies videtur hominis, eo ornatu advenit.
|
|
Syc.
|
|
Ille
qui me conduxit, ubi conduxit, abduxit domum,
|
|
quae
voluit mihi dixit, docuit et praemonstravit prius,
|
855
|
quo
modo quicque agerem; nunc adeo si quid ego addidero amplius,
|
|
eo
conductor melius de me nugas conciliaverit.
|
15
|
ut
ille me exornavit, ita sum ornatus; argentum hoc facit.
|
|
ipse
ornamenta a chorago haec sumpsit suo periculo.
|
|
nunc
ego si potero ornamentis hominem circumducere,
|
860
|
dabo
operam, ut me esse ipsum plane sycophantam sentiat.
|
|
Charm.
|
|
Quam
magis specto, minus placet mi haec hominis facies. mira sunt,
|
20
|
ni
illic homost aut dormitator aut sector zonarius.
|
|
loca
contemplat, circumspectat sese atque aedis noscitat.
|
|
credo
edepol, quo mox furatum veniat speculatur loca.
|
865
|
magis
lubidost opservare quid agat: ei rei operam dabo.
|
|
Syc.
|
|
Has
regiones demonstravit mi ille conductor meus;
|
25
|
apud
illas aedis sistendae mihi sunt sycophantiae.
|
|
fores
pultabo. Charm. Ad nostras aedis hic quidem habet rectam
viam.
|
|
hercle
opinor mi advenienti hac noctu agitandumst vigilias.
|
|
Syc.
|
870
|
Aperite
hoc, aperite. heus, ecquis his foribus tutelam gerit?
|
|
Ch.
|
|
Quid,
adulescens, quaeris? quid vis? quid istas pultas? S. Heus
senex,
|
30
|
census
cum <sum>, iuratori recte rationem dedi.
|
30a
872a
|
*
* *
|
|
Lesbonicum
hic adulescentem quaero in his regionibus
|
|
ubi
habitet, et item alterum ad istanc capitis albitudinem:
|
875
|
Calliclem
aiebat vocari qui has dedit mi epistulas.
|
|
Charm.
|
|
Meum
gnatum hic quidem Lesbonicum quaerit et amicum meum,
|
35
|
cui
ego liberosque bonaque commendavi, Calliclem.
|
|
Syc.
|
|
Fac
me, si scis, certiorem, hisce homines ubi habitent, pater.
|
|
Charm.
|
|
Quid
eos quaeris? aut quis es? aut unde es? aut unde advenis?
|
|
Syc.
|
880
|
Multa
simul rogitas, nescio quid expediam potissimum.
|
|
si
unum quidquid singillatim et placide percontabere,
|
40
|
et
meum nomen et mea facta et itinera ego faxo scias.
|
|
Charm.
|
|
Faciam
ita ut vis. agedum nomen tuom primum memora mihi.
|
|
Syc.
|
|
Magnum
facinus incipissis petere. Ch. Quid ita? Syc. Quia,
pater,
|
885
|
si
ante lucem ire occipias a meo primo nomine,
|
|
concubium
sit noctis prius quam ad postremum perveneris.
|
45
|
Charm.
|
|
Opus
factost viatico ad tuom nomen, ut tu praedicas.
|
|
Syc.
|
|
Est
minusculum alterum, quasi vixillum vinarium.
|
|
Charm.
|
|
Quid
est tibi nomen, adulescens? Syc. Pax, id est nomen mihi.
|
890
|
hoc
cotidianumst. Charm. Edepol nomen nugatorium,
|
|
quasi
dicas, si quid crediderim tibi, pax--periisse ilico.
|
50
|
hic
homo solide sycophantast. quid ais tu, adulescens? Syc. Quid
est?
|
|
Charm.
|
|
Eloquere,
isti tibi quid homines debent, quos tu quaeritas?
|
|
Syc.
|
|
Pater
istius adulescentis dedit has duas mi epistulas,
|
895
|
Lesbonici.
is mi est amicus. Charm. Teneo hunc manifestarium.
|
|
me
sibi epistulas dedisse dicit. ludam hominem probe.
|
55
|
Syc.
|
|
Ita
ut occepi, si animum advortas, dicam. Charm. Dabo operam
tibi.
|
|
Syc.
|
|
Hanc
me iussit Lesbonico suo gnato dare epistulam,
|
|
et
item hanc alteram suo amico Callicli iussit dare.
|
|
Charm.
|
900
|
Mihi
quoque edepol, quom hic nugatur, contra nugari lubet.
|
|
[ubi
ipse erat? Sy. Bene rem gerebat. Ch. Ergo ubi? Sy.
In Seleucia.
|
60
|
Ch.
|
|
]
Ab ipson istas accepisti? Syc. E manibus dedit mi ipse in
manus.
|
|
Ch.
|
|
Qua
facie est homo? S. Sesquipede quiddamst quam tu longior.
|
|
Charm.
|
|
Haeret
haec res, siquidem ego apsens sum quam praesens longior.
|
905
|
novistin
hominem? Syc. Ridicule rogitas, quicum una cibum
|
|
capere
soleo. Ch. Quid est ei nomen? Syc. Quod edepol
homini probo.
|
65
|
Charm.
|
|
Lubet
audire. Syc. Illi edepol--illi--illi--vae misero mihi.
|
|
Charm.
|
|
Quid
est negoti? Syc. Devoravi nomen imprudens modo.
|
|
Charm.
|
|
Non
placet qui amicos intra dentes conclusos habet.
|
|
Syc.
|
910
|
Atque
etiam modo vorsabatur mi in labris primoribus.
|
|
Charm.
|
|
Temperi
huic hodie anteveni. Syc. Teneor manifesto miser.
|
70
|
Charm.
|
|
Iam
recommentatu's nomen? Syc. Deum hercle me atque hominum
pudet.
|
|
Ch.
|
|
Vide
modo ut hominem noveris. S. Tam quam me. fieri istuc solet,
|
|
quod
in manu teneas atque oculis videas, id desideres.
|
915
|
litteris
recomminiscar. <C> est principium nomini.
|
|
Ch.
|
|
Callias?
S. Non est. Ch. Callippus? S. Non est. Ch.
Callidemides?
|
75
|
S.
|
|
Non
est. Ch. Callinicus? S. Non est. Ch.
Callimarchus? S. Nil agis.
|
|
neque
adeo edepol flocci facio, quando egomet memini mihi.
|
|
Charm.
|
|
At
enim multi Lesbonici sunt hic: nisi nomen patris
|
920
|
dices,
non monstrare istos possum homines quos tu quaeritas.
|
|
quod
ad exemplum est? coniectura si reperire possumus.
|
80
|
Syc.
|
|
Ad
hoc exemplum est-- Charm. An Chares? an Charmides? Syc.
Enim Charmides.
|
|
em
istic erit. qui istum di perdant. dixi ego iam dudum tibi:
|
81a
923a
|
*
* *
|
|
Charm.
|
|
Te
potius bene dicere aequomst homini amico, quam male.
|
|
Syc.
|
925
|
Satin
inter labra atque dentes latuit vir minimi preti?
|
|
Ch.
|
|
Ne
male loquere apsenti amico. Syc. Quid ergo ille
ignavissumus
|
85
|
mihi
latitabat? Charm. Si appellasses, respondisset, nomine.
|
|
sed
ipse ubi est? S. Pol illum reliqui ad Rhadamantem in
Cecropia insula.
|
|
Ch.
|
|
Quis
homo est me insipientior, qui ipse, egomet ubi sim, quaeritem?
|
930
|
sed
nil disconducit huic rei. quid ais? quid hoc quod te rogo?
|
|
quos
locos adiisti? Syc. Nimium mirimodis mirabiles.
|
90
|
Charm.
|
|
Lubet
audire, nisi molestumst. Syc. Quin discupio dicere.
|
|
omnium
primum in Pontum advecti ad Arabiam terram sumus.
|
|
Ch.
|
|
Eho
an etiam Arabiast in Ponto? S. Est: non illa ubi tus
gignitur,
|
935
|
sed
ubi apsinthium fit atque cunila gallinacea.
|
|
Charm.
|
|
Nimium
graphicum hunc nugatorem. sed ego sum insipientior,
|
95
|
qui
egomet unde redeam hunc rogitem, quae ego sciam atque hic nesciat;
|
|
nisi
quia lubet experiri, quo evasurust denique.
|
|
sed
quid ais? quo inde isti porro? Syc. Si animum advortes,
eloquar.
|
940
|
ad
caput amnis, quod de caelo exoritur sub solio Iovis.
|
|
Ch.
|
|
Sub
solio Iovis? S. Ita dico. Ch. E caelo? S. Atque
<e> medio quidem.
|
100
|
Ch.
|
|
Eho
an etiam in caelum escendisti? S. Immo horiola advecti
sumus,
|
|
usque
aqua advorsa per amnem. Charm. Eho an tu etiam vidisti
Iovem?
|
|
Syc.
|
|
Alii
di isse ad villam aiebant servis depromptum cibum.
|
945
|
deinde
porro-- Charm. Deinde porro nolo quicquam praedices.
|
|
Syc.
|
|
<Sed--
Cha. Abe>o hercle, si es molestus. nam pudicum neminem,
|
105
|
<Pax,
refe>rre oportet, qui aps terra ad caelum pervenerit.
|
|
Syc.
|
|
<Facia>m
ita ut te velle video. sed monstra hosce homines mihi,
|
|
quos
ego quaero, quibus me oportet has deferre epistulas.
|
|
Charm.
|
950
|
Quid
ais? tu nunc si forte eumpse Charmidem conspexeris,
|
|
illum
quem tibi istas dedisse commemoras epistulas,
|
110
|
norisne
hominem? Syc. Ne tu me edepol arbitrare beluam,
|
|
qui
quidem non novisse possim quicum aetatem exegerim.
|
|
an
ille tam esset stultus, qui mihi mille nummum crederet
|
955
|
Philippum,
quod me aurum deferre iussit ad gnatum suom
|
|
atque
ad amicum Calliclem, quoi rem aibat mandasse hic suam?
|
115
|
mihi
concrederet, nisi me ille et ego illum nossem approbe?
|
|
Charm.
|
|
Enim
vero ego nunc sycophantae huic sycophantari volo,
|
|
si
hunc possum illo mille nummum Philippum circumducere,
|
960
|
quod
sibi me dedisse dixit, quem ego qui sit homo nescio
|
|
neque
oculis ante hunc diem umquam vidi. eine aurum crederem,
|
120
|
quoi,
si capitis res sit, nummum numquam credam plumbeum?
|
|
adgrediundust
hic homo mi astu. heus, Pax, te tribus verbis volo.
|
|
Syc.
|
|
Vel
trecentis. Charm. Haben tu id aurum quod accepisti a
Charmide?
|
|
Syc.
|
965
|
Atque
etiam Philippum, numeratum illius in mensa manu,
|
|
mille
nummum. Charm. Nempe ab ipso id accepisti Charmide?
|
125
|
Syc.
|
|
Mirum
quin ab avo eius aut proavo acciperem, qui sunt mortui.
|
|
Ch.
|
|
Adulescens,
cedo dum istuc aurum mi. S. Quod ego aurum dem tibi?
|
|
Ch.
|
|
Quod
a me te accepisse fassu's. S. Aps te accepisse? Ch. Ita
loquor.
|
|
S.
|
970
|
Quis
tu homo es? Ch. Qui mille nummum tibi dedi ego sum
Charmides.
|
|
Syc.
|
|
Neque
edepol tu is es neque hodie is umquam eris, auro huic quidem.
|
130
|
abi
sis, nugator: nugari nugatori postulas.
|
|
Ch.
|
|
Charmides
ego sum. S. Nequiquam hercle es, nam nihil auri fero.
|
|
nimis
argute obrepsisti in eapse occasiuncula:
|
975
|
postquam
ego me aurum ferre dixi, post tu factu's Charmides;
|
|
prius
tu non eras, quam auri feci mentionem. nihil agis;
|
135
|
proin
tu te, itidem ut charmidatus es, rursum recharmida.
|
|
Charm.
|
|
Quis
ego sum igitur, siquidem is non sum qui sum? Syc. Quid id
ad me attinet?
|
|
dum
ille ne sis quem ego esse nolo, sis mea causa qui lubet.
|
980
|
prius
non is eras qui eras: nunc is factu's qui tum non eras.
|
|
Charm.
|
|
Age
si quid agis. Syc. Quid ego agam? Charm. Aurum
redde. Syc. Dormitas, senex.
|
140
|
Charm.
|
|
Fassu's
Charmidem dedisse aurum tibi. Syc. Scriptum quidem.
|
|
Charm.
|
|
Properas
an non properas ire actutum ab his regionibus,
|
|
dormitator,
prius quam ego hic te iubeo mulcari male?
|
|
Syc.
|
985
|
Quam
ob rem? Charm. Quia illum quem ementitus es, ego sum ipsus
Charmides,
|
|
quem
tibi epistulas dedisse aiebas. Syc. Eho, quaeso, an tu is
es?
|
145
|
Charm.
|
|
Is
enim vero sum. Syc. Ain tu tandem? is ipsusne es? Charm.
Aio. Syc. Ipsus es?
|
|
C.
|
|
Ipsus,
inquam, Charmides sum. S. Ergo ipsusne es? C.
Ipsissimus.
|
|
abin
hinc ab oculis? Syc. Enim vero serio, quoniam advenis--
|
990
|
vapulabis
meo arbitratu et novorum aedilium.
|
|
Charm.
|
|
At
etiam maledicis? Syc. Immo, salvos quandoquidem advenis--
|
150
|
di
te perdant, si te flocci facio an periisses prius.
|
|
ego
ob hanc operam argentum accepi, te macto infortunio:
|
|
ceterum
qui sis, qui non sis, floccum non interduim.
|
995
|
ibo,
ad illum renuntiabo qui mihi tris nummos dedit,
|
|
ut
sciat se perdidisse. ego abeo. male vive et vale.
|
155
|
qui
te di omnes advenientem peregre perdant, Charmides.--
|
|
Charm.
|
|
Postquam
illic hinc abiit, post loquendi libere
|
|
videtur
tempus venisse atque occasio.
|
1000
|
iam
dudum meum ille pectus pnngit aculeus,
|
|
quid
illi negoti fuerit ante aedis meas.
|
160
|
nam
epistula illa mihi concenturiat metum
|
|
in
corde et illud mille nummum quam rem agat.
|
|
numquam
edepol temere tinnit tintinnabulum:
|
1005
|
nisi
qui illud tractat aut movet, mutumst, tacet.
|
|
sed
quis hic est, qui huc in plateam cursuram incipit?
|
165
|
lubet
observare quid agat: huc concessero.
|
|