|
|
Truculentus
2.3
|
|
|
|
|
|
Diniarchvs
|
|
Piscis
ego credo, qui usque dum vivont lavant,
|
|
minus
diu lavare quam haec lavat Phronesium.
|
|
si
proinde amentur, mulieres diu quam lavant,
|
325
|
omnes
amantes balneatores sient.
|
5
|
Ast.
|
|
Non
quis parumper durare opperirier?
|
|
Din.
|
|
Quin
hercle lassus iam sum durando miser:
|
|
mihi
quoque prae lassitudine opus est <ut> lavem.
|
|
sed
obsecro hercle, Astaphium, <i> intro ac nuntia
|
330
|
me
adesse, ut properet suade, iam ut satis laverit.
|
10
|
A.
|
|
Licet.
D. Audin etiam? A. Quid vis? D. Di me
perduint,
|
|
qui
te revocavi. non tibi dicebam 'i' modo?
|
|
Ast.
|
|
Quidnam
revocabas? improbu's nihilique homo:
|
|
tute
tibi mille passum peperisti moram.--
|
|
Din.
|
335
|
Sed
quid haec hic autem tam diu ante aedis stetit?
|
15
|
nescio
quem praestolata est; credo, militem.
|
|
illum
student iam; quasi volturii triduo
|
|
prius
praedivinant, quo die esuri sient:
|
|
illum
inhiant omnes, illi est animus omnibus;
|
340
|
me
nemo magis respiciet, ubi is [est] huc venerit,
|
20
|
quasi
abhinc ducentos annos fuerim mortuos.
|
|
ut
rem servare suave est! vae misero mihi,
|
|
post
factum flector, qui antepartum perdidi.
|
|
verum
nunc si qua mi obtigerit hereditas
|
345
|
magna
atque luculenta, nunc postquam scio
|
25
|
dulce
atque amarum quid sit ex pecunia,
|
|
ita
ego illam edepol servem itaque parce victitem,
|
|
ut--nulla
faxim cis dies paucos siet;
|
|
ego
istos, qui nunc me culpant, confutaverim.
|
350
|
sed
aestuosas sentio aperiri fores,
|
30
|
quae
obsorbent quidquid venit intra pessulos.
|
|