|
|
|
Truculentus
2.6
|
|
|
|
|
|
|
|
Stratophanes
|
|
|
Ne
expectetis, spectatores, meas pugnas dum praedicem:
|
|
|
manibus
duella praedicare soleo, haud in sermonibus.
|
|
|
scio
ego multos memoravisse milites mendacium:
|
|
485
|
et
Homeronida et postilla mille memorari pote,
|
|
5
|
qui
et convicti et condemnati falsis de pugnis sient.
|
|
|
non
laudandust cui plus credit qui audit quam <ille> qui videt:
|
|
|
[non
placet quem illi plus laudant qui audiunt, quam qui vident.]
|
|
|
pluris
est oculatus testis unus quam auriti decem;
|
|
490
|
qui
audiunt audita dicunt, qui vident plane sciunt.
|
|
10
|
non
placet quem scurrae laudant, manipularis mussitant,
|
|
|
neque
illi quorum lingua gladiorum aciem praestringit domi.
|
|
|
strenui
nimio plus prosunt populo quam arguti et cati:
|
|
|
facile
sibi facunditatem virtus argutam invenit,
|
|
495
|
sine
virtute argutum civem mihi habeam pro praefica,
|
|
15
|
quae
alios conlaudat, eapse sese vero non potest.
|
|
|
nunc
ad amicam decimo mense post Athenas Atticas
|
|
|
viso,
quam gravidam hic reliqui meo compressu, quid ea agat.
|
|
|
Phron.
|
|
|
Vide
quis loquitur tam propinque. Astaphivm Miles, mea
Phronesium,
|
|
500
|
tibi
adest Stratophanes. nunc tibi opust, aegram ut te adsimules. Ph.
Tace.
|
|
20
|
cui
adhuc ego tam mala eram monetrix, me maleficio vinceres?
|
|
|
St.
|
|
|
Peperit
mulier, ut ego opinor. A. Vin adeam ad hominem? Ph.
Volo.
|
|
|
S.
|
|
|
Euge,
Astaphium eccam it mi advorsum. A. Salve ecastor,
Stratophanes.
|
|
|
[venire]
salvom <te>-- Strat. Scio. sed peperitne, opsecro,
Phronesium?
|
|
|
Ast.
|
|
505
|
Peperit
puerum nimium lepidum. Strat. Ehem, ecquid mei similest?
Ast. Rogas?
|
|
25
|
quin
ubi natust machaeram et clupeum poscebat sibi?
|
|
|
Strat.
|
|
|
Meus
est, scio iam de argumentis. Ast. Nimium tui similest.
Strat. Papae,
|
|
|
iam
magnust? iamne iit ad legionem? ecquae spolia rettulit?
|
|
|
Ast.
|
|
|
Heia,
nudius quintus natus ille quidem est. Strat. Quid postea?
|
|
510
|
inter
tot dies quidem hercle iam aliquid actum oportuit.
|
|
30
|
quid
illi ex utero exitiost prius quam poterat ire in proelium?
|
|
|
Ast.
|
|
|
Consequere
atque illam saluta et gratulare illi. Strat. Sequor.
|
|
|
Phron.
|
|
|
Vbi
illa, obsecro, est quae me hic reliquit, eapse abiit? ubist?
|
|
|
A.
|
|
|
Adsum,
adduco tibi exoptatum Stratophanem. Ph. Vbi is est,
obsecro?
|
|
|
Strat.
|
|
515
|
Mars
peregre adveniens salutat Nerienem uxorem suam.
|
|
35
|
quom
tu recte provenisti quomque es aucta liberis,
|
|
|
gratulor,
quom mihi tibique magnum peperisti decus.
|
|
|
Phron.
|
|
|
Salve,
qui me interfecisti paene vita et lumine
|
|
|
quique
mihi magni doloris per voluptatem tuam
|
|
520
|
condidisti
in corpus, quo nunc etiam morbo misera sum.
|
|
40
|
Strat.
|
|
|
Heia,
haud ab re, mea voluptas, tibi istic obvenit labos:
|
|
|
filium
peperisti, qui aedis spoliis opplebit tuas.
|
|
|
Phron.
|
|
|
Multo
ecastor magis oppletis tritici opust granariis,
|
|
|
ne,
ille prius quam spolia capiat, hic nos extinxit fames.
|
|
|
Strat.
|
|
525
|
Habe
bonum animum. Phron. Savium pete hinc sis. ah, nequeo caput
|
|
45
|
tollere,
ita dolet itaque ego medulo, neque etiam queo
|
|
|
pedibus
mea sponte ambulare. Strat. Si hercle me ex medio mari
|
|
|
savium
petere tuom iubeas, petere hau pigeat [me], mel meum.
|
|
|
id
ita esse experta es: nunc experiere, mea Phronesium,
|
|
530
|
me
te amare. adduxi ancillas tibi eccas ex Suria duas,
|
|
50
|
is
te dono. adduce hoc tu istas. sed istae reginae domi
|
|
|
suae
fuerunt ambae, earum patriam ego excidi manu.
|
|
|
his
te dono. Phron. Paenitetne te quot ancillas alam,
|
|
|
quin
examen super adducas, quae mihi comedint cibum?
|
|
|
St.
|
|
535
|
Hoc
quidem herclest ingratum donum. cedo tu mi istam purpuram.
|
|
55
|
mea
voluptas, attuli eccam pallulam ex Phrygia tibi.
|
|
|
tene
tibi. Phron. Hocine mi ob labores tantos tantillum dari?
|
|
|
Strat.
|
|
|
Perii
hercle <ego> miser. iam <mi> auro contra constat
filius:
|
|
|
etiam
num mali pendit addit purpuram. ex Arabia tibi
|
|
540
|
attuli
tus, Ponto amomum. tene tibi, voluptas mea.
|
|
60
|
Phron.
|
|
|
Accipe
hoc, <Astaphium,> abduce hasce hinc e conspectu Suras.
|
|
|
S.
|
|
|
Ecquid
amas me? Ph. Nihil ecastor, neque meres. S. Nilne
huic sat est?
|
|
|
ne
bonum verbum quidem unum dixit. viginti minis
|
|
|
venire
illaec posse credo dona quae ei dono dedi.
|
|
545
|
vehementer
nunc mi est irata, sentio atque intellego;
|
|
65
|
verum
abibo. quid ais? nunc tu num nevis me, voluptas mea,
|
|
|
quo
vocatus sum ire ad cenam? mox huc cubitum venero.
|
|
|
quid
taces? planissume edepol perii. sed quid illuc novi est?
|
|
|
quis
<hic> homost, qui ducit pompam tantam? certumst quo ferant
|
|
550
|
observare.
huic credo fertur. verum iam scibo magis.
|
|
|