|
|
|
Truculentus
2.7
|
|
|
|
|
|
|
|
Cyamvs
|
|
|
Ite
ite hac simul, mulieri damnigeruli,
|
|
|
foras
egerones, bonorum exagogae.
|
|
|
satin,
si quis amat, nequit quin nihili sit atque improbis se artibus
expoliat?
|
|
|
nam
hoc qui sciam, ne quis id quaerat ex me,
|
|
5
555
|
domist
qui facit improba facta amator,
|
|
|
qui
bona sua pro stercore habet, foras iubet ferri, metuit
|
|
|
<ne>
apud nos <non> mundissimum sit;
|
|
|
puras
sibi esse volt aedis: domi quidquid habet, eicitur exô.
|
|
|
quandoquidem
ipsus perditum se it, secreto hercle equidem eum adiutabo,
|
|
10
560
|
neque
mea quidem opera umquam hilo minus propere quam pote peribit.
|
|
|
nam
iam de hoc obsonio de mina deminui una modo
|
|
|
quinque
nummos: mihi detraxi partem Herculaneam.
|
|
|
nam
hoc adsimile est quasi de fluvio qui aquam derivat sibi:
|
|
|
nisi
derivetur, tamen omnis ea aqua abeat in mare;
|
|
15
565
|
nam
hoc in mare abit misereque perit sine bona omni gratia.
|
|
|
haec
cum video fieri, suffuror suppilo,
|
|
|
de
praeda praedam capio.
|
|
|
meretricem
ego item esse reor, mare ut est:
|
|
|
quod
des devorat <nec dat>is umquam abundat.
|
|
20
570
|
hoc
saltem: <rem> servat nec ulli ubi sit apparet:
|
|
|
des
quantumvis, nusquam apparet, neque datori neque acceptrici.
|
|
|
velut
haec meretrix meum erum miserum sua blanditia
|
|
|
<paene>
intulit in pauperiem:
|
|
|
privabit
bonis, luce, honore atque amicis.
|
|
25
575
|
attat,
eccam adest propinque. credo audisse haec me loqui.
|
|
|
pallida
est, ut peperit puerum. adloquar quasi nesciam.
|
|
|
iubeo
vos salvere. Phron. Noster Cyame, quid agis? ut vales?
|
|
|
Cyam.
|
|
|
Valeo,
et venio ad minus valentem, et melius qui valeat fero.
|
|
|
erus
meus, ocellus tuos, ad te ferre me haec iussit tibi
|
|
30
580
|
dona
quae vides illos ferre, et has quinque argenti minas.
|
|
|
Phron.
|
|
|
Pol
haud perit quod illum tantum amo.
|
|
|
Cyam.
|
|
|
Iussit
orare, ut haec grata haberes tibi.
|
|
|
Ph.
|
|
|
Grata
acceptaque ecastor habeo. iube <vasa> auferri intro, i
Cyame.
|
|
|
Ast.
|
|
|
Ecquid
auditis, haec quae iam <Cyamo> imperat?
|
|
35
|
Cyam.
|
|
585
|
Vasa
nolo auferant: desiccari iube.
|
|
|
A.
|
|
|
Impudens
mecastor, Cyame, es. C. Egone? A. Tu. C. Bona
fide?
|
|
|
tune
ais me impudentem esse, ipsa quae sis stabulum flagiti?
|
|
|
Phron.
|
|
|
Dic,
amabo te, ubi est Diniarchus? Cyam. Domi.
|
|
|
Phron.
|
|
|
Dic
ob haec dona, quae ad me <hodie> miserit,
|
|
40
590
|
me
illum amare plurimum omnium hominum merito,
|
|
|
meque
honorem illi habere omnium maxumum,
|
|
|
atque
ut huc veniat <ad me> obsecrare. Cyam. Ilicet.
|
|
|
sed
quisnam illic homost, qui ipsus se comest, tristis, oculis malis?
|
|
|
animo
hercle homost suo miser,
|
|
45
595
|
quisquis
est. Phron. Dignust mecastor. nequam est. non nosti,
obsecro,
|
|
|
militem,
hic apud me <qui> erat? huius pater pueri illic est.
|
|
|
usque
abegi, aspuli, iussi abi<ret; tamen>
|
|
|
mansit:
auscultat, observat quam rem agam. C. Novi hominem nihili.
|
|
|
illicinest?
Phron. Illic est. Cyam. Me intuetur gemens;
|
|
50
600
|
traxit
ex intimo ventre suspiritum.
|
|
|
hoc
vide, dentibus frendit, icit femur;
|
|
|
num
obsecro nam hariolust, qui ipsus se verberat?
|
|
|
S.
|
|
|
Nunc
ego meos animos violentos meamque iram ex pectore iam promam.
|
|
605
|
loquere:
unde es? cuius es? cur ausu's mi inclementer dicere? C.
Lubitumst.
|
|
55
|
Strat.
|
|
|
Istucine
mihi respondes? Cyam. Hoc. non ego te flocci facio.
|
|
|
S.
|
|
|
Quid
tu? cur ausa es alium te dicere amare hominem? Ph. Lubitumst.
|
|
|
Strat.
|
|
|
Ain
tandem? istuc primum experiar. tun tantilli doni causa,
|
|
610
|
holerum
atque escarum et poscarum, moechum malacum, cincinnatum,
|
|
|
umbraticulum,
tympanotribam amas, hominem non nauci? C. Quae haec res?
|
|
60
|
meone
[ero tu], improbe tu, male dicere <ero> audes, fons viti et
peiuri?
|
|
|
S.
|
|
|
Verbum
unum adde istoc: iam hercle ego te hic hac offatim conficiam.
|
|
|
C.
|
|
|
Tange
modo, iam ego <te> hic agnum faciam et medium distruncabo.
|
|
615
|
si
tu in legione bellator clues, at ego in culina clueo.
|
|
|
Ph.
|
|
|
Si
aequom facias, adventores meos <non> incuses, quorum
|
|
65
|
mihi
dona accepta et grata habeo, tuaque ingrata, quae abs te accepi.
|
|
|
S.
|
|
|
Tum
pol ego et donis privatus sum et perii. Ph. Plane istuc
est.
|
|
|
Cyam.
|
|
|
Quid
nunc ergo hic odiosu's, confessus omnino reus?
|
|
|
S.
|
|
620
|
Perii
hercle hodie, nisi hunc a te abigo. C. Accede huc modo, adi
huc modo.
|
|
|
S.
|
|
|
Etiam,
scelus viri, minitare? quem ego [offatim iam] iam iam concipilabo.
|
|
70
|
quid
tibi huc ventio est? quid tibi hanc aditio est?
|
|
|
quid
tibi hanc notio est, inquam, amicam meam?
|
|
|
emoriere
ocius, ni manu viceris.
|
|
|
Cyam.
|
|
625
|
Quid,
manu vicerim? Strat. Fac quod iussi, mane.
|
|
|
iam
ego te hic offatim conficiam, <sic> occidi te optumum est.
|
|
75
|
Cyam.
|
|
|
Captiost:
istam machaeram longiorem habes quam haec est.
|
|
|
sed
verum <me> sine dum petere: siquidem belligerandum est
tecum,
|
|
|
adero,
dum ego tecum, bellator, arbitrum aequom ceperim.
|
|
630
|
sed
ego cesso hinc me amoliri, ventre dum salvo licet?--
|
|
|